Sinds Hume zijn er steeds bijzondere mensen die het naïeve idee dat er één kenbare werkelijkheid is die, als we goed formuleren, beschreven wordt door de waarheid, bekritiseren. Deze mensen steken vervolgens met kop en schouders boven de rest uit. In de achttiende eeuw was het Hume, in de negentiende eeuw was het Nietzsche en in de twintigste eeuw was het Wittgenstein.
En telkens zie je dat daarna de overgrote meerderheid van naamloze harde werkers enkele decennia lang bezig is om deze kritiek te pareren of langzaam aan te doen verstommen in een wirwar van technische puntjes en commentaren waardoor er weer nieuwe ruimte en noodzaak komt voor iemand om op te staan om weer duidelijk te maken dat het complexer en ingewikkelder in elkaar steekt dan dat velen zouden willen. De Finetti rekent zich tot die kleine groep mensen die dat doen.
En wij ook!
Sunday, June 10. 2012
Over Philosophicon
Trackbacks
Trackback specific URI for this entry
No Trackbacks
